اگر مدیر بودم یکی از شرایط ثبت نام را عشق می گذاشتم

اگر دبیر ریاضی بودم عشق را با عشق جمع می کردم

اگر معمار بودم قصری از عشق می ساختم

اگر سارق بودم فقط عشق می دزدیدم

اگر بیمار بودم تنها شربتی که می نوشیدم فقط شربت عشق بود

اگر درجه دار بودم فقط به عشق سلام می دادم

اگر پلیس بودم هرگز عشق را جریمه نمی کردم

اگر خلبان بودم در اسمان عشق پرواز می کردم

اگر دبیر ورزش بودم به بچه ها می گفتم با عشق نرمش کنید

اگر خواننده بودم فقط از عشق می خواندم

اگر ناخدا بودم همیشه در ساحل عشق لنگر می انداختم

اگر نجار بودم عشق را قاب می گرفتم

آدمهای ساده را دوست دارم.

همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند.

همان ها که برای همه لبخند دارند.

همان ها که همیشه هستند، برای همه هستند؛ عمرشان کوتاه است.

بس که هر کسی از راه می رسد یا ازشان سوء استفاده می کند

یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.

آدم های ساده را دوست دارم.

بوی ناب “آدم” می دهند…!

روزگاریست همه عرض بدن می خواهند

همه از دوست فقط چشم و دهن می خواهند

دیو هستند ولی مثل پری می پوشند

گرگ هایی که لباس پدری می پوشند

آنچه دیدند به مقیاس نظر می سنجند

عشق ها را همه با دور کمر می سنجند

خوب طبیعیست که یکروزه به پایان برسد

عشق هایی که سر پیچ خیابان برسد

از معلم دینی پرسیدند عشق چیست؟ گفت: حرام است

از معلم هندسه پرسیدند گفت : نقطه ای که حول محور نقطة قلب میگردد

از معلم تاریخ پرسیدند گفت : سقوط سلسله ی قلب است

………..

برای خواندن تمامی متن عاشقانه روی ادامه مطلب کلیک کنید.

در انتهای نگاهت کلبه ای خواهم ساخت

تا مبادا در لحظات تنهاییت با خود بگویی :

از دل برود هر آنکه از دیده برفت.

من دنیا را جای خطرناکی دیدم ،

نه از آن جهت که برخی شرورند ،

به خاطر این که کسانی که شرارت ها را می بینند، کاری نمی کنند !!!

برای کسانی که به خدا ایمان دارند

هیچ توضیحی لازم نیست

و برای کسانی که به خدا اعتقاد ندارند

هر توضیحی ناکافیست.

هستند کسانی که از شدت دلتنگی به کما رفته اند….

حرف نمیزنند

راه می روند

نفس میکشند

ولی چیزی حس نمی کنند !

به من برگردون احساسی که آرومم کنه بازم

وگرنه من بدون تو با دلتنگی نمی سازم

میام پیش تو که رفتی حالا که سرد و غمگینم

تو هم برگردون آغوشت که من محتاج تسکینم

هرگز معنای نغمه ی پرندگان را پس از باران نفهمیدم …

تا تو آمدی و عشق بارانی ات را نثار
لحظه های ابری ام کردی، و من …

هنوز که هنوز است به شوق هوایت، با
قناری ها آواز عشق سر می دهم …