هوس کرده ام خوب نباشم،

شاید حالم را بپرسی !

وقتی صدای باران را می شنوم،

پنجره را باز می کنم،

قلبم را در دستم می گیرم

و از پنجره بیرون می برم

به خدا می گویم: خدا جونم

خوب با رحمتت بشور این قلب را

دیگر نمی خواهم هیچ لکه ای از گذشته روی آن بماند…!!!!

گاهی عکسی را می سوزانیم.

گاهی عکسی ما را می سوزاند.

گاهی با دیدن یک عکس ساعت ها گریه می کنیم.

گاهی سالها با یک عکس زندگی می کنیم

و گاهی دیدن یک عکس یـعـنــی پــایـــان…..!

دلم می خواست بهانه‌ای باشی برای فراموش کردن همه چیز…

اما حالا دلم می‌خواهد بهانه‌ای باشد برای فراموش کردن” تو” !

دوستان را دور بودن نیست قطع ارتباط

آب اگر صد پاره گردد باز باهم آشناست

وقتی خیس از باران به خانه رسیدم؛

برادرم گفت: چرا چتری با خود نبردی؟

خواهرم گفت: چرا تا بند آمدن باران صبر نکردی؟

پدرم با عصبانیت گفت: تنها وقتی سرما خوردی متوجه خواهی شد.

اما مادرم در حالی که موهای مرا خشک می کرد گفت…

باران احمق!!!!

این است معنی “مادر”

هیچ کس مثل مادر نمی تونه راه و رسم زندگی رو به آدم نشون بده

هیچ دعایی به اندازه دعای مادر نمی تونه توی زندگی آدم موثر باشه

و هیچ مادری حتی بعد از مرگ نمی تونه فرزندش رو تنها بذاره

گاهی جای بوسه‌ ای که هنگام خداحافظی نکرده‌ اید، تا ابــــد درد می کند

گرچه ما برای هم خوب نبودیم

اما حداقل می توانستیم که خوب جدا شویم.

نه؟!

هر انسانی جائز الخطاست

ولی

هر خطایی جائز العفو نیست . . .

شنیدید که میگن : اونی که گریه می کنه ، یه درد داره

اما اونی که میخنده هزار تا ؟

من میگم : اونی که میخنده هزار تا درد داره ،

ولی اونی که گریه میکنه ،

به هزار تا از دردهاش خندیده.

اما جلوی یکیشون <کم> آورده!

آب نریختـــــم که برگردی!

آب ریختـــــم تـــا پاک شود

هر چه رد پای توست….

از زنـــدگی ام!

می دانی …

پزشکان که هیچ،

حتی مأموران “بازیافت ” هم

از این قـــلب شـــکسته، قـطع امید کرده اند!!!

روزت را دریاب،

با آن مدارا کن،

این روز از آن توست،

۲۴ ساعت کامل،

بقدر کفایت فرصت هست،

تا روزی بزرگ شود …!

“احمد شاملو”

دلم بهانه ات را می گیرد

چقدر امروز حس می کنم نبودنت را!!!

صدایت در گوشم می پیچد و من بی اختبار می گویم:

جانم ؟؟

مرا صدا کردی؟!!!

پلکهای مرطوب مرا باور کن ،

این باران نیست که می بارد ،

صدای خسته ی من است

که از چشمانم بیرون می ریزند.

گاهی که دلتنگ می شدم

می گفتی: دلتنگی هایت را بنویس !

چندی ست اینجا می نویسم و دلشادم !

از اینکه احساس می کنم ” شــــاعــــــر” شده ام !

امشب که دلم شعر نمی خواهد چه کنم ؟

از دلتنگی ات “دیـــــــوانــــه” شده ام !!

پیشنهاد بهتری داری ؟!؟!

کاش عشق را از پلک های خود می آموختیم;

پلک هایی که تا وقتی خون در رگ هایشان جاری است هر دم بر هم بوسه می زنند.

پلک هایی که از سحر تا پاسی از شب،برای در آغوش کشیدن هم لحظه شماری میکنند.

پلک هایی که حتی برای دقیقه ای کوتاه هم نمی توانند دوری از یکدیگر را تاب بیاورند.

پلک هایی که در لحظه مرگ هم در آغوش یکدیگر جان میدهند.

عشق را باید از آن ها آموخت!

اگر با کسی نیستم خوشحال نباش

وقتی تنها مانده ام

یعنی هنوز نتوانسته ام تو را ببخشم و بروم.

گاهی حرف نزدن

از نداشتن ِ حرف نیست

از داشتن حرفِ زیاد است !

پس وقتی می بینی سکوت کردم صحبت نکنی سنگین تری!

دل من پشت سرت کاسه آبی شد و ریخت

کی شود پیش قدمهای تو اسفند شوم