این روزها کسی از ثابتش استفاده نمیکنه ، همه اعتباری می خواهند و قابل تعویض ! همراه را عرض میکنم …

.

.

.

.

باورت بشه یا نه!؟

روزی میرسه که دلت برای هیچکس به اندازه من تنگ نمیشه، برای نگاه کردنم، خندیدنم، اذیت کردنم، مهربونیم، صداقتم، برای تمام لحظاتى که درکنارم داشتی، روزی میرسه که درحسرت تکرار دوباره من خواهی بود.

مثلِ همیشه برای تو می نویسم
تو
به نیت هر که دوست داری بخوان







شبانه هایم برای تو
عشق هم…
خاطره ی مُرده ای باشد
برای وقت های کسالت






شاید چشم های ما نیاز داشته باشند که گاهی با اشک های مان شسته شوند
تا بار دیگر زندگی را با نگاه شفاف تری ببینیم…






خاطرات مثل یه تیغ کند می مونه…که رو رگت میکشی…
نمیبره ، اما تا می تونه زخم میکنه…






خــوب ِ مــن ،

همین جا درون شعرهایم بمان
تا وسوسه یِ دوستت دارم هایِ دروغینِ آدمها مرا با خود نبرد
به سرزمین هایِ دورِ احساس ؛
من اینجا هر روز با تـو عاشقی می کنم بی انتها
شعرِ من بهانه ایست برای مـا شدن دستهایمان
تا تکرارِ غریبانه یِ جدایی را شکست دهیم







به سادگی رفـت ؛ نــه اینکه دوستم نداشت !
نـــــــــه ، فهمید خیییییییلی دوستش دارم !






جان غمگین ، تن سوزان ، دل شیدا دارم
آنچه شایسته عشق است ، مهیا دارم
سوز دل ، خون جگر ، آتش غم ، درد فراق
چه بلاها که ز عشقت من تنها دارم

درد اگر سینه شکافد ، نفسی بانگ مزن ! درد خود را به دل چاه مگو !
استخوان تو اگر آب کند آتش غم ، آب شو ، آه مگو !








من ماندم و حلقه طنابی در مشت
با رفتن تو به زندگی کردم پشت
بگذار فردا برسد می شنوی
دیروز غروب ، عاشقی خود را کشت …

من دارم سعی میکنم،

شبیه جماعت شوم…

اما!!

میشود کمکم کنید..

آی جماعت،

شما دقیقأ چه رنگی هستید؟!

بگذار روزگار هرچقدر

میخواهد پیله کند…

چه باک،

وقتی یقین داریم

پروانه میشیم…

یه وقتایی تو زندگی میرسه که باید دستتو بزنی زیر چونت و جریان زندگیتو فقط تماشا کنی…

بعدشم بگی: به درک

به این دوست داشتن ساده، دلم راضی نمی مونه/بیا دیوونه هم شیم تو این دنیای دیوونه

نزار پایان عشقمون شبیه قصه ها باشه/نمی زارم جدایی پاش یه روز به عشقمون واشه

آیینه چون شکست

قابی سیاه و خالی از او به جای ماند

با یاد دل که آینه بود

در خود گریستم

بی آینه چگونه در این قاب زیستم؟؟؟؟