ناز آن چشمی که سویش مال ماست
ناز آن زلفی که تارش مال ماست
ناز آن چوپان که سازش مال ماست
از آن یاری که قلبش یاد ماست

باید بازیگر شوم ،

آرامش را بازی کنم …

باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …

باز باید مواظب اشک هایم باشم …

باز همان تظاهر همیشگی : ” خوبم …

خدایا!

دستانی را در دستانم قرار بده

که پاهایش با دیگری پیش نرود...

 جاگذاشته ام دلی

هرکه یافت

مژدگانی اش تمام “زندگی ام

صبرت که تمام شد نرو.....

منتظر بمان

شاید

قشنگ ترین احساس از آن لحظه باشد

تنها بودن قدرت می خواهد ،

و این قدرت را کسی به من داد ،

که روزی می گفت تنهایت نمی گذارم ..!!

 فقط رفت

بدون کلامی که بوی اشک دهد …

فقط رفت

بدون نگاهی که رنگ حسرت داشته باشد …

فقط رفت …

فقط رفت و من شنیدم که توی دلش گفت :

راحت شدم .

گاه گاهی که دلم می گیرد

پیشِ خود می گویم

آنکه جانم را سوخت

یاد می آرد از این بنده هنوز؟

لبخندتو تمام تعادل شهررا به هم میریزد ..

تو بخند،

من شهر رادوباره میسازم

خــــــدا جــونــم

اینکه قلبم شکست به درک...

اینکه تنها شدم هم به درک...

اصلا دلمم شکست به جهنم!

ولی این منو آتیش میزنه که خودمو زنده گذاشتی

تا جلوی این شکسته ها شرمنده شم..!

به دنبال کدام پایان ! خلاف جاده ایستادی ؟

چرا تا عادتت کردم به فکر رفتن افتادی ؟

چرا باید به تنهایی ؟ دوباره بی تو برگردم ؟

کجای جاده بد بودم ؟ کجای قصه بد کردم ؟

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو میگفتم...

هنوزم خیس میشه چشمام وقتی یاد تو می افتم...

هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره...

هنوزم میگم خدایا کاشکی برگرده دوباره...

از دوریت چه دارم * غیر از دلی شکسته..

ذهنی همیشه ابری ..

فکری همیشه خسته...

آغوش گرمم باش!

بگذار فراموش کنم لحظه هایی که

در سرمای بی کســی لــرزیــدم ...

دلــــم یــــک دیــــدار غیــــر منتظــــره می خواهــــد ...

 مــــن باشــــم و یــــک دنیــــا تــــو ...

عاشق بهترین ها نباش… 

بهترین باش…

 تا بهترین ها عاشق تو باشند...

زندگی بازی گرفتن دیگران نیست

که روزی عاشقش باشی و روزی قاتلش . . .

وابستگــی هــا

وام هـــای کــوتـــاه مــدتــی هستــند بــا بهــره هـــای ـسنگیــن....

چه غم انگیز است

 عمری گداختن از غم نبودن کسی

 که تا بود از غم نبودن تو می گداخت