دلم برای کسی تنگ است که دل تنگ است…

دلم برای کسی تنگ است که طلوع عشق را به قلب من هدیه می دهد …

دلم برای کسی تنگ است ه با زیبایی کلا مش مرا در عشقش غرق می کند…

دلم برای کسی تنگ است که تنم آغوشش را می طلبد …

دلم برای کسی تنگ است که دستانم دستان پر مهرش را می طلبد…

دلم برای کسی تنگ است که سرم شانه هایش را آرزو دارد…

دلم برای کسی تنگ است که گوشهایم شنیدن صدایش را حسرت می کشد 

برای خواندن متن کامل عاشقانه به ادامه مطلب بروید

تا تو هستی که دستانم را بگیری،

آرزو میکنم هر روز زمین بخورم!

کاش تابستانها هم برفی بود !

آرامشی ملیح در گوشه چشمانم..

مانند بارانی بروی شیروانی..

اما…

ناودان ندارد..!!

غصه هایم درون سینه ام به چاه میروند.

بعضی وقتا هست که دوست داری

کنــارت بـاشـه و محــکم بـغلت کنه

بـذاره اشــک بـریــزی راحــت شـی

بــعد آروم در گـوشِــت بــگه :

” دیــوونـه مـن کـه بـاهـاتـم “

وقتی می گویم دیگر به سراغم نیا ،

فکر نکن که فراموشت کردم ،

یا دیگر دوستت ندارم !

نـــــــــــه

من فقط فهمیده ام :

وقتی دلت با من نیست بودنت مشکــــــلی را حل نمی کند

تنها دلتنگ ترم می کند !!!

بهشت همانجاست !

جایی بینِ

انگشتانِ تو و موهایِ من…

عشق نمی پرسه تو کی هستی ؟

عشق فقط می گه: تو مال منی

عشق نمی پرسه اهل کجایی؟

فقط میگه: توی قلب من زندگی می کنی

عشق نمی پرسه چه کار می کنی ؟

فقط میگه: باعث میشی قلب من به ضربان بیفته

عشق نمی پرسه چرا دور هستی؟

فقط می گه: همیشه با منی

عشق نمی پرسه دوستم داری؟

فقط میگه: دوستت دارم

قرارمان یک مانور کوچک بود…

قرار بود تیرهای نگاهت مشقی باشد…

اما ببین،

یک جای سالم بر قلبم نمانده است…!

بعد از این خوب و بـدش باشد پای خودمان

انتخابـی اسـت که کــردیــم بـرای خودمـان

این وآن هیچ مهم نیست که چه فکری بکنند

غــم نداریـم بـزرگ است خــدای خودمــان

بی خیال همــه با فلسفه اشان خـوش باشنـد

خودمـان  آیینــه  هستیـم  بـرای  خودمـان

ما دو رودیم  که  حالا  سره  دریا  داریم

دو مسافـر همـه در آب و هــوای  خودمان

احتیاجـی  بـه  در و دشـت  نـداریـم  اگـر

رو به هـم باز شـود پنجـره هـای خـودمـان

درد اگـر هسـت  بـرای دل هــم  میگـوییـم

در وجـود خودمـان هست  دوای  خودمان

دوست داریم که نفهمند ... بیـا بعـد از ایـن

خودمان  شعـر بخـوانیـم  بـرای  خودمـان

باید بازیگر شوم ،

آرامش را بازی کنم …

باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …

باز باید مواظب اشک هایم باشم …

باز همان تظاهر همیشگی : ” خوبم …

شبایی که تو بیداری منم که با تو بیداره

نخوابیده خدای ما که بارون داره می باره

شب و مهتاب و لالایی واسه خواب زمستونه

کنار قلبمه قلبت جدا باشه نمی تونه

چه عطری داره بوی تو که قلب من نمی دونه

نگاهم کن ، نگاهم کن توی چشمات خدا پیداس

دیگه حرفامو باور کن خدا اینجاس ، خدا اینجاس

دستهایمان را بهم قفل کن!

فقط یادت باشد

کلید را جایی بگذاری

که یاد هیچ کداممان نماند !

برای خواندن این داستان زیبا به ادامه مطلب بروید

فقط رفت

بدون کلامی که بوی اشک دهد …

فقط رفت

بدون نگاهی که رنگ حسرت داشته باشد …

فقط رفت …

فقط رفت و من شنیدم که توی دلش گفت :

راحت شدم .

نمی خواهم خاطره ی فردایم شوی!

امروز من باش

حتی لحظه ای……!

وحشت از قصه كه نه ، ترس ما خاتمه هاست

ترس بيهوده نداريم صحبت از خاطره هاست

 
صحبت از كشتن ناخواسته ي عاطفه هاست

كوله باريست پر از هيچ كه بر شانه ماست

ما سرانجام ، سرانجام گرفتيم به هيچ .

خدایا
این دلتنگی های ما را هیچ بارانی آرام نمیکند
فکری کن
اشک ما طعنه میزند به باران رحمتت . . .

گاهی وقت ها دلم میخواهد بگویم:

من رفتم ،باهات قهرم،دیگه تموم

دیگه دوستت ندارم

و چقدر دلم میخواهد بشنوم:

کجا بچه لوس،مگه دست خودته

رفتن به این راحتی نیست

اما!!!

نمیدونم حکمت چیه آدم فقط این جور موقع ها میشنوه

به جهنم